μικρομετεωρίτης

(Αστρον.). Ένα σωμάτιο κοσμικού κονιορτού με μάζα περίπου μικρότερη από 10-6 gr και διάμετρο μικρότερη από 0,1 mm. Κατά την είσοδό του μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης η θερμότητα που απορροφάται από το σωμάτιο εξαιτίας της ατμοσφαιρικής τριβής δεν επαρκεί για να ανυψώσει τη θερμοκρασία του έως το σημείο βρασμού. Ο λόγος της θερμότητας που ακτινοβολείται προς τη θερμότητα που απορροφάται είναι ανάλογος προς το αντίστροφο της ακτίνας του σωματίου. Τα σωμάτια που είναι μεγαλύτερα από 10-6 gr δημιουργούν τα μετέωρα. Ένας μ. θα επιβραδυνθεί έως ότου αποκτήσει την κανονική ταχύτητα ελεύθερης πτώσης και στη συνέχεια μεταφέρεται από τα ρεύματα των ανέμων και στην επιφάνεια της Γης. Παρόλα αυτά στη Σελήνη, όπου δεν υπάρχει επιβράδυνση, οι μ. πέφτουν πάνω στην επιφάνειά της με την πλήρη τους σχετική ταχύτητα.

* * *

ο

αστρον. μετεωρίτης πολύ μικρών διαστάσεων, ο οποίος κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα τήκεται χωρίς συγχρόνως και να εξατμίζεται.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. micrometeorite (βλ. μικρ[ο]-)].